کهف المهدی
سلام
خیلیها فکر میکنند که در زمان غیبت اگر اعمال ما درست باشد حضرت ولی عصر برای دیدار ما تشریف میآورند اما غلط است .
دیدار حضرت ولی عصر امریست کاملا ارادی و از طرف ما صورت میگیرد.
مثل ما مثل کسی است که پشت دیوار خانه ای قایم شده است ولی به سمت درب منزل هم نمیرود چه برسد به اینکه بخواهد وارد خانه شود.
ما پشت دیوارهای بلندو قطور این دنیا خودمان را قایم کردهایم و ظاهرا اصلا تمایلی به ورود به خانه حقیقت نداریم ? و الا در خانه حقیقت اگر امام زمانمان را نبینیم پس چه چیزی میبینیم؟اصلا همه حقیقت خود حضرت است.بگذریم
خیلیها دوست دارند بدانند آیا میشود به محضر آقا امام زمان رسید یا خیر؟
خیلیها دوست ندارند به محضر امام زمان برسند شاید از ایشان میترسند!
خیلیها دوست دارند به محضر امام زمان برسند ? اما فقط دوست دارند .
بعضیها دوست دارند به محضر آقا برسند و حاضرند هر چه دارند و ندارند برای این امر بدهند.
به نظر حقیر اگر برایمان ایمان حاصل شود که میشود خدمت آقا رسید شاید وضعمان بهتر از این باشد یعنی اگر یقین حاصل کنیم که ما هم میتوانیم آنقدر بزرگ باشیم که خدمت حضرت برسیم.
همه مشکلات ما از همین یقین داشتن و نداشتنه . همه میدانیم که تربت امام حسین شفا میدهد روایات بسیاری هم در این زمینه وارد شده.
اما مشکل ما اینجاست که سخن حضرت امام صادق (ع) را قبول نداریم(ایمان نداریم) اما به حرف و نسخه یک طبیب و دکتر عمومی اطمینان میکنیم .
شیخ عباس قمی با انگشتان خود شفا میداد و میفرمود انتظار دارید که انگشتانی که در راه نوشتن فضایل اهل بیت بارها پوست انداخته شفا ندهد؟
یک مرتبه ساعت ایشان خراب میشود و ایشان تربت ابیعبدالله را به آن میزنند و ساعت درست میشود به همین راحتی!
به نظر من فرق بین من و ایشان فقط در یقین است.ما نسبت به قیامت یقین نداریم ? یقین که نداریم هیچ شک هم نداریم.
چون شک نسبت به قیامت هم زندگی انسان را زیر و رو میکند.
از یک سری قرص و دوا و آمپول حاجت میگیریم اما از تربت امام حسین ...
باید باورهایمان را درست کنیم.
باور کنیم که هیچ چیز در این عالم موثر نیست الا حضرت حق.
باور کنیم که منزل ما کبریاست و جای ما در این گل و لای زمین نیست.
خدا نکند روز قیامت به ما بگویند فلانی تو میتوانستی به مقام آقای بهجت برسی ! به مقام امام خمینی برسی به مقام شیخ رجبعلی خیاط و شیخ عباس قمی برسی .
اما لازم نیست جای دوری بریم خود خدا در همین دنیا این اطمینان را داده که هرکس تزکیه کند به مقام فلاح و رستگار که همان بیرون آمدن از پوسته طبیعت است میرسد.
خداوند در سوره شمس بعد از ?? قسم میفرماید قد افلح من زکها
به یقین هر کس تزکیه کند و زحمت بکشد رستگار میشود اما کی باور میکنه؟
خلاصه دوست بزرگوار در این دنیا میشود به خدمت حضرت ولی عصر رسید . حیف نیست عمر گرانبها را صرف دیدن جمال زیبایش نکنیم؟حیف نیست این چشمها همه چیز ببینند ? هر گناهی را ببینند ? الا روی زیبای مهدی؟
حیف نیست که حضرت در کنار ما زندگی کند و ما هیچ میلی به دیدارشان نداشته باشیم؟
وقتی در این عالم میتوان خدا را مشاهده کرد حضرت ولیعصر را نمیتوان مشاهده کرد؟
التماس دعای فرج