کهف المهدی
...و برای عیسی (ع) چندین غیبت بود که ناشناس در زمین گردش می کرد و قوم و شیعیانش خبری از او نداشتند، بعد از آن ظهور کرد و شمعون بن حمون(ع) را وصی خود ساخت چون شمعون در گذشت، حجتهای پس از وی غایب بودند، جستجوی آنها سخت شد و بلوی عظیم شد و دین مندرس و حقوق ضایع گردید و واجبات و مستحبات الهی از بین رفت و مردم به این طرف و آنطرف می رفتند و هیچ چیز را نمی شناختند و این غیبت دویست و پنجاه سال بطول انجامید.
حدیثی از امام صادق(ع): بین عیسی (ع) و محمد(ص) پانصد سال فاصله بود که در دویست و پنجاه سال آن پیامبر و یا عالمی آشکار نبود، راوی گوید: در این مدت مردم چه می کردند؟ فرمود: به دین عیسی(ع) عمل می کردند، گفتم: چه حالی داشتند؟ فرمود: مومن بودند، سپس فرمود:زمین هیچ گاه از عالم خالی نمی ماند.
و از جمله کسانی که در جستجوی حجت الهی در زمین سفرها کرد سلمان فارسی (ع) بود که پیوسته از نزد عالمی به نزد عالمی دیگر می رفت و جستجوی اسرار و رموز الهی می کرد و به اخبار انبیاء گذشته استدلال می کرد و چهارصد سال انتظار قیام قائم سید اولین و آخرین محمد بود تا آنکه مژده ولادتش را دادند و چون به فرج یقین کرد، رهسپار حجاز و تهامه گردید و اسیر شد.
پی نوشت:
از کمال الدین