انتظار فرج حضرت مهدی
(یوم الخلاص ص 220):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج عبادة. افضل اعمال امتی انتظار فرج الله عزوجل.
رسول اکرم (ص) فرمود: انتظار فرج عبادت است برترین کارهای امتم انتظار فرج خدای عزوجل است.
(یوم الخلاص ص 178):
قال الهادی (ع): اذا غاب صاحبکم عن دار الظالمین، فتوقعوا الفرج.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: وقتی که صاحب اختیار شما از دیار ستمگران غائب شود پس منتظر فرج باشید.
(یوم الخلاص ص 220):
عن امیرالمؤمنین (ع): افضل العبادة الصمت و انتظار الفرج.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: برترین عبادت خاموشی و انتظار فرج است.
(منتخب الأثر ص 498 و بحار ج 52 ص 122):
قال امیرالمؤمنین (ع): انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح الله، فان احب الأعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج. الاخذ بامرنا معنا غدا فی حظیرة القدس، و المنتظر للفرج کالمتشحط بدمه فی سبیل الله.

[ صفحه 205]

امیرالمؤمنین (ع) فرمود: منتظر فرج باشید و از آسایش خدا نومید نشوید زیرا محبوبترین کارها در پیشگاه خدای عزوجل انتظار فرج است گزیده‏ی فرمان ما در بهشت با ما خواهد بود و کسی که منتظر فرج باشد همانند کسی است که در راه خدا بخون خود بتپد.
(بحار ج 52 ص 144 و یوم الخلاص ص 227):
قال امیرالمؤمنین (ع): الزموا الارض و اصبروا علی البلاء، و لا تحرکوا بایدیکم و سیوفکم فی هوی السنتکم، و لا تستعجلوا بما لم یعجله الله لکم. فان من مات منکم علی فراشه، و هو علی معرفة حق ربه و حق رسوله و اهل بیته، مات شهیدا و وقع اجره علی الله، و استوجب ثواب مانوی من صالح عمله، و قامت النیة مقام اصلاته بسیفه و ان لکل شیئی مدة و اجلا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ملازم زمین باشید (بر زمین بنشینید) و بر بلاء صبر کنید و در هوا و خواهش زبان خود با دست و شمشیر خود به حرکت میائید و بدانچه خدا از شما شتاب نخواسته شتاب مکنید پس اگر کسی از شما در بستر خود بمیرد در حالی که حق پروردگار و حق رسول (ص) و حق اهل بیت رسول (ص) را بشناسد شهید مرده و اجرش بر خدا خواهد بود و استحقاق ثواب و پاداش نیت کار شایسته خود را دارد و نیت او مقام کشیدن شمشیر در راه خدا را دارد و همانا برای هر چیزی مدت و زمانی معین است.
(یوم الخلاص ص 232):
قال الامام زین العابدین (ع): انتظار الفرج من اعظم العمل.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: انتظار فرج از بزرگترین عمل است.
(اصول الکافی غیر مترجم ج 1 ص 372 و یوم الخلاص ص 234):
قال الباقر (ع): ماضر من مات منتظرا لأمرنا الا یموت فی وسط فسطاط المهدی و عسکره.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: زیان ندید کسی که در حال انتظار امر ما بمیرد آنکه در وسط خیمه حضرت مهدی (ع) و لشکر او می‏میرد.

[ صفحه 206]

(یوم الخلاص ص 234 و مستدرک السفیه ج 10 ص 88):
عن الصادق (ع): اعلموا ان المنتظر لهذا الأمر له منل اجر الصائم القائم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: بدانید که برای کسی که انتظار این امر را دارد بمانند شخصی روزه دار و نمازگزار پاداش است.
(بحار ج 52 ص 126 و یوم الخلاص ص 235):
قال الباقر (ع): رحم الله عبدا حبس نفسه علینا، رحم الله عبدا احیی امرنا... فقال له واحد من اصحابه سمع ذلک؛ فان مت قبل ان ادرک القائم؟ فقال
: القائل منکم: ان ادرکت القائم من آل محمد نصرته، کالمقارع معه بسیفه و الشهید معه، و له شهادتان.
امام باقر (ع) فرمود: خدای رحمت کناد بنده‏ای را که برای ما حبس نفس خود کند. خدای رحمت کناد بنده‏ای را که امر ما را زنده نگاه دارد. یکی از اصحاب به عرض حضرت رسانید: پس اگر پیش از اینکه ادراک حضرت قائم (ع) کنم؟ امام (ع) فرمود: گوینده شما: اگر قائم (ع) از آل محمد (ص) را ادراک کنم یاریش دهم مانند کسی باشد که در پیشگاه او شمشیر زند و با او به شهادت رسد و برای او پاداش دو شهادت باشد.
(منتخب الاثر ص 498 و یوم الخص ص 236):
قال الصادق (ع): من دین الأئمة الورع و العفة و الصلاح، و انتظار الفرج بالصبر.
امام صادق (ع) فرمود: از دین امامان (ع) پارسائی پاکدامنی و شایستگی و با صبر کردن به انتظار فرج بودن است.
(کمال الدین و تمام النعمه ص 15 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): هیهات، هیهات. لا و الله لا یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی تغربلوا لا و الله ما یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی تمحصوا. لا یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی یشقی من یشقی و یسعد من یسعد.
امام صادق (ع) فرمود: هرگز هرگز به خدا قسم آنچه بدان چشم می‏دوزید واقع نمی‏شود تا آنکه غربال شوید. نه به خدا قسم آنچه بدان چشم می‏دوزید«انتظارش را

[ صفحه 207]

می‏کشید» واقع نمی‏گردد تا آنکه آزمایش شوید.آنچه انتظارش را دارید واقع نمی‏گردد تا هر کسی که شقی و تبهکار است تبهکار شود و هر کسی سعید و نیکوکار است نیکوکار گردد.
(بحار ج 52 ص 101 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): و الله لتکسرن کسر الزجاج. و ان الزجاج لیعاد فیعود کما کان. و الله لتکسرن کسر الفخار، و ان الفخار لا یعود کما کان.
امام صادق (ع) فرمود: به خدا قسم همانند شیشه شکسته می‏شود و شیشه پس از شکسته شدن اصلاح می‏شود و به حال خود برمی‏گردد به خدا قسم مانند کوزه شکسته می‏شرید و کوزه پس از شکسته شدن اصلاح پذیر نیست و به حال اول برنمی‏گردد.
(بحار ج 52 ص 111 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): لا بد للناس ان یمحصوا و یمیزوا و یغربلوا. ان هذا الأمر لا یأتیکم الا بعد ایاس. لا والله حتی یشقی من یشقی، و یسعد من یسعد.
امام صادق (ع) فرمود: مردم ناگزیر آزمون و غربال می‏شوند همانا این امر برای شما صورت پذیر نمی‏گردد مگر پس از نومیدی نه به خدا قسم تا آنکه تبهکار، تبهکار گردد و سعادتمند، سعادتمند شود.
(یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): لا یثبت علی امامته الا من قوی یقینه و صحت معرفته.
امام صادق (ع) فرمود: بر امامت حضرت قائم (عج) ثابت نمی‏ماند مگر کسی که ایمانش قوی و معرفتش صحیح باشد.
(الکافی ج 1 ص 371 و یوم‏الخلاص ص 239):
قال الصادق (ع): اعرف امامک، فانک ان عرفته لم یضرک تقدم هذا الأمر او تأخر و من عرف امامه، ثم مات قبل ان یری هذا الأمر، کان له مثل اجر من قتل معه.
امام صادق (ع) فرمود: امام خود را بشناس زیرا وقتی که او را بشناسی زیانی به تو نمی‏رسد خواه این امر مقدم و خواه مؤخر باشد و کس که امام خود را بشناسد سپس بمیرد پیش از آنکه وقوع این امر را ببیند پاداش کسی را دارد که در پیشگاه

[ صفحه 208]

امام (ع) کشته شده باشد.
(یوم الخلاص ص 239 و مستدرک السفینه ج 1 ص 88):
قال الصادق (ع): من مات منکم علی هذا الأمر، منتظرا له، کان کمن کان فی فسطاط القائم، ان المیت منکم علی هذا الامر، بمنزلة الضارب بسیفه فی سبیل الله المنتظر للثانی عشر کا لشاهر سیفه بین یدی رسول الله (ص) یذب عنه.
امام صادق (ع) فرمود: هر کس از شما بر انتظار این امر بمیرد مانند کسی باشد که در خیمه حضرت قائم (عج) جای دارد همانا آنکس که با ایمان به وقوع این امر بمیرد منزلت کسی دارد که در راه خدا شمشیر زده باشد و آنکس که انتظار امام دوازدهم را داشته باشد مانند کسی است که در پیشگاه حضرت رسول اکرم (ص) شمشیر کشیده و از حضرت دفاع کرده باشد.
(یوم الخلاص ص 245):
قال الصادق (ع): طوبی لشیعة قائمنا المنتظرین لظهور غیبته، و المطیعین له فی ظهوره اولئک اولیاء الله الذین لا خوف علیهم و لا هم یحزنون.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: خوشا حاب شیعیان قائم ما که انتظار ظهور او را در غیبتش دارند و فرمانبردار او در ظهورش باشند آنان اولیاء خدایند که هیچ ترس برای آنان نیست و اندوهناک نیستند.
(یوم الخلاص ص 245):
قال الصادق (ع): اذا مات المنتظر: و قام القائم بعده، کان له من الاجر مثل اجر من ادرکه فجدوا. وانتظروا. هنیئا ایتها العصابة المرحومة... ثم قال عن المنتظرین ایضا: طوبی لمحبی قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته، و المطیعین له فی ظهوره.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هنگامی که شخصی منتظر بمیرد و حضرت قائم (عج) پس از او قیام فرماید برای وی پاداش کسی باشد که قائم (عج) را ادراک کرده، پس تلاش کنید و منتظر باشید ای گروه رحمت شده این حالت بر شما گوارا باد سپس فرمود: کیانند منتظران خوشا حال دوستداران قائم (عج) که منتظر ظهور در غیبتش باشند و در ظهورش اطاعتش کنند.

[ صفحه 209]

(بحار ج 52 ص 129 و یوم الخلاص ص 246):
قال الرضا (ع): ما احسن الصبر و انتظار الفرج. اما سمعتم قول الله تعالی: «و ارتقبوا انی معکم رقیب فانتظروا انی معکم من المنتظرین» فعلیکم بالصبر، فانما یجیئی الفرج بعد الیأس. و قد کان الذین قبلکم اصبر منکم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چقدر صبر و انتظار فرج خوب است. آیا فرموده خدای تعالی را نشنیده اید؟ «و نگهبانی کنید که من با شما نگهبانم و منتظر شوید که من با شما از منتظران باشم» بر شما باد صبر کردن همانا فرج پس از نومیدی می‏آید و مردمی پیش از شما بودند که از شما بیشتر داشتند.
(یوم الخلاص ص 248):
قال الجواد (ع): افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج. من عرف هذا الأمر فقد فرج عنه بانتظار.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: برترین کارهای شیعیان ما انتظار فرج است هر کس این امررا بشناسد خدا به سبب انتظارش گشایش می‏دهد.
(یوم الخلاص ص 249):
قال العسکری (ع): لاتزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی (ص).
حضرت امام حسن عسکری (ع) فرمود: همیشه شیعیان ما در اندوهند تا اینکه فرزندم که حضرت رسول اکرم (ص) مژده‏ی ظهورش را فرموده ظاهر گردد.
(منتخب الاثر ص 470 و یوم الخلاص ص 341):
قال الصادق (ع): فی قوله تعالی «و یقولون متی هذا الفتح ان کنتم صادقین قل یوم الفتح لا ینفع الذین کفروا ایمانهم، و لا هم ینظرون، فاعرض عنهم وانتظروا انهم منتظرون» السجده آیه 28 و 29 یوم الفتح یوم تفتح الدنیا علی القائم (ع) و لا ینفع احدا تقرب بالایمان لم یکن قبل ذلک مؤمنا بامامته و منتظرا لخروجه فذاک الذی ینفعه ایمانه، و یعظم الله عزوجل عنده قدره وشأنه و هو اجر الموالین لاهل البیت.
حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه کریمه: «و می‏گویند این فتح در چه وقتی خواده»

[ صفحه 210]

بود اگر راست‏گو هستند. بگو ای رسول (ص) در روز فتح ایمان کافران سودی به حال آنها ندارد و به آنها مهلت داده نمی‏شود. پس از آنها رو گردان باش و منتظر باش که آنها نیز منتظرند» فرمود: روز فتح روزی است که دنیا برای قائم (عج) گشوده می‏شود و هیچکس را که بوسیله ایمان تقرب جسته در حالی که قبلا ایمان به امامتش نداشته و منتظر خروجش نبوده پس این است آنکس که ایمانش سود می‏دهد و خدای عزوجل قدر ومنزلتش و شأنش را بزرگ می‏کند و آن پاداش دوستداران اهل بیت (ع) است.
(یوم الخلاص ص 507):
قال الهادی (ع): هم ینتظرون الفرج اذا اظهر الماء علی وجه الأرض.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: آنان انتظار فرج می‏برند هنگامی که آب بر روی زمین ظاهر شود.
(المیزان ج 10 ص 394):
عن محمد بن الفضیل عن الرضا (ع): قال سألته عن انتظار الفرج فقال او لیس تعلم ان انتظار الفرج من الفرج.
به نقل از محمد بن فضیل گفت از حضرت امام رضا (ع) درباره‏ی انتظار فرج پرسیدم فرمود: آیا نمی‏دانی که انتظار فرج، فرج است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 537):
عن ابی‏بصیر عن ابی‏عبدالله (ع) انه قال ذات یوم: الا اخبر کم بما لا یقبل الله من العباد عملا الا به؟ فقلت: بلی قال: شهادة ان لا اله الا الله الی ان قال: و الانتظار للقائم (ع) ثم قال: ان لنا دولة یحیی (یجئی خ ل) الله بها اذا شاء و قال: من سره ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر و لیعمل بالورع و محاسن الأخلاق و هو منتظر فان مات و قام القائم بعد کان له من الأجر مثل اجر من ادرکه.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) که روزی فرمود: آیا به شما خبر بدهم به چیزی که خدا پاسخ عملی را قبول نفرماید مگر بدان چیزی؟ عرض کردم: آری فرمود: شهادت به وحدانیت خدا تا آنجا که فرمود... و انتظار خروج قائم (ع) سپس فرمود: برای دولتی باشد که خدا بوسیله آن حیات می‏بخشد و فرمود: هر کس دوست دارد که از اصحاب قائم (ع) باشد پس به انتظار بماند و پارسایی و اخلاق نیک پیشه سازد و

[ صفحه 211]

اگر بمیرد و حضرت قائم (عج) پس از مرگش قیام فرماید برای او اجر و پاداش کسی باشد که آنحضرت را ادراک نموده.
(بحار ج 52 ص 110):
عن ابی‏الجارود، عن ابی‏جعفر (ع) انه سبمعه یقول: لا تزالون تنتظرون حتی تکونوا کالمعز المهولة التی لا یبالی الجازر این یضع یده منها، لیس لکم شرف تشرفونه، و لا سند تسندون الیه امورکم.
به نقل از ابی‏جارود از حضرت امام باقر (ع) شنید که می‏فرمود: همیشه منتظر می‏مانید تا مانند گوسفند یا بز ترسو باشید که قصاب پاک نکنده در کدام عضوش دست گذارد و شما را شرافتی که به آن مشرف شوید نیست و تکیه گاهی نباشد تا بدان امور خود را اسناد دهید.
(اصول الکافی ج 1 ص 369 و بحار ج 52 ص 118):
روی عن جابر الجعفی قال: قلت لابی‏جعفر (ع) متی یکون فرجکم؟ فقال: هیهات هیهات لا یکون فرجنا حتی تغربلوا ثم تغربلوا ثم تغربلوا یقولها ثلاثا حتی یذهب الکدر و یبقی الصفو.
از جابر جعفر روایت شده گفت: به امام باقر (ع) عرض کردم فرج شما چه وقت خواهد بود؟ فرمود: هرگز هرگز فرج ما صورت پذیر نخواهد بود تا غربال شوید و این نکته را سه بار فرمود- تا کدورت وتیرگی برود و صفا، باقی ماند.
(اصول الکافی ج 1ص 369 و بحار ج 52 ص 118):
عن ابی‏عبدالله (ص) قال: ذکرنا عنده ملوک بنی فلان، فقال: انما هلک الناس من استعجالهم لهذا الامر ان الله لا یعجل لعجلة العباد، ان لهذا الامر غایة ینتمی الیها، فلو قد بلغوها لم یستقدموا ساعة و لم یستئأخروا.
راوی گوید: در محضر حضرت امام صادق (ع) از پادشاهان فلان طائفه مذاکره می‏کردم حضرت فرمود: مردم به خاطر شتابی که به این امر داشتند به هلاکت رسیدند همانا خدا برای شتاب بندگان عجله وشتاب نفرماید همانا این امر پایانی دارد و چون به آن رسند نه ساعتی به پیش خواهد افتاد و نه به عقب.

[ صفحه 212]

(بحار ج 52 ص 122):
عن علی (ع) قال: قال رسول الله (ص): من رضی عن الله بالقلیل من الرزق رضی الله عنه بالقلیل من العمل، و انتظار الفرج عبادة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: هرکس از خدا به روزی اندک خشنود باشد خدا از او به عمل اندک راضی گردد و انتظار فرج عبادت است.
(بحار ج 52 ص 122):
عن علی بن الحسین (ع) قال: تمتد الغیبة بولی الله الثانی عشر من اوصیاء رسول الله (ص) و الائمة بعده، یا اباخالد ان اهل زمان غیبته، القائلون بامامته، المنتظرون لظهوره افضل اهل کل زمان، لأن الله تعالی ذکره اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة، و جعلهم فی ذلک الزمان بمنزلة المجاهدین بین یدی رسول الله (ص) بالسیف اولئک المخلصون حقا، و شیعتنا صدقا و الدعاة الی دین الله سرا و جمعوا، و قال: انتظار الفرج من اعظبم الفرج.
حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) فرمود: غیبت به ولی خدا دوازدهمین وصی رسول خدا (ص) و امامان (ع) پس از آن حضرت امتداد می‏یابد ای ابوخالد همان مردم زمان غیبتش که اعتقاد به امامتش دارند و منتظر ظهورش می‏باشند برترین مردم هر زمانی هستند زیرا خدای تعالی عقل و معرفت و فهمی آنچنان به آنان عطاء فرموده که غیبت مهدی (عج) در نزد آنان منزلت مشاهده و دیدار دارد و آنانرا در آن زمان منزلت مجاهدان با شمشیر در پیشگاه رسول الله (ص) می‏بخشد و آنان حقا مخلصانند و از روی صدق و راستی شیعیان ما دعوت کنندگان به سوی دین خدا آشکار و نهان می‏باشند و فرمود: انتظار فرج از بزرگترین فرج و گشایش است.
(بحار ج 52 ص 123):
عن جابر قال: دخلنا علی ابی‏جعفر محمد بن علی (ع) و نحن جماعة بعد ما قضینا نسکنا فودعناه و قلنا له: اوصنا یابن رسول الله فقال: لیعن قویکم ضعیفکم، و لیعطف غنیکم علی فقیرکم، و لینصح الرجل اخاه کنصحه لنفسه، و اکتما اسرارنا،

[ صفحه 213]

و لا تحملوا الناس علی اعناقنا. و انظروا امرنا و ماجااءکم عنا، فان وجد تموه فی القران موافقا فخذوا به، و ان لم تجدوه موافقا فردوه، و ان اشتبه الأمر علیکم فقفوا عنده، و ردوه الینا حتی نشرح لکم من ذلک ما شرح لنا، فاذا کنتم کما اوصینا کم و لم تعدوا الی غیره فمات منکم قبل ان یخرج قائمنا کان شهیدا، و من ادرک قائمنا فقتل معه، کان له اجر شهیدین و من قتل بین یدیه عدوا لنا کان له اجر عشرین شهیدا.
به نقل از جابر گفت: ما گروهی که اعمال حج را انجام داده بودیم به خدمت حضرت امام باقر (ع) رسیدیم چون وداعش نمودیم عرض کردیم: یابن رسول الله ما را وصیت کن فرمود: باید نیرومند شما به ضعیفانشان کمک دهد و ثروتمند بر تهیدست عطوفت ورزد و باید مرد خیرخواه برادر دینی خویش باشد آنچنانکه برای خود خیر خواهد و اسرار و رازهای ما را پنهان کنید و مردم را بر گردن ما تحمیل ننماید و به فرمان ما آنچه از ما به شما می‏رسد نظر کنید. اگر با قرآن کریم موافق بود آن را بگیرید و به کار ببندید و اگر مخالف با قرآن شریف یافتید آن را رد کنید و اگر امری بر شما مشتبه باشد در کنارش توقف کنید و آن را رد کنید بسوی ما بدانگونه که برای شما شرح داده شده شرح دادیم و چون ترتیبی که به شما وصیت کرده‏ایم باقی باشید و از آن تجاوز ننمائید و کسی از شما پیش از خروج قائم ما بمیرد شهید خواهد بشمار آمد و هر کس ادراک حضور قائم ما کند و در خدمت او کشته شود پاداش دو شهید دارد و هر کس در پیشگاه او دشمن را بکشد بیست شهید را خواهد داشت.
(یوم الخلاص ص 226):
قال رسول الله (ص) معاشر الناس: ابشروا بالفرج، فان وعد الله لا یخلف، و قضاءه لا یرد، و هو الحکیم الخبیر، و ان فتح الله قریب.
رسول خدا(ص) فرمود مردم بشارت داده شدید به فرج همانا وعده خداوند خلاف نیست و قضایش رد نمی‏شود و او دانای آگاه است و همان فتح و پیروزی نزدیک است.
(بحار ج 52 ص 123):
قال امیرالمؤمنین (ع): انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح الله، فان احب الأعمال

[ صفحه 214]

الی الله عزوجل انتظار الفرج.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: انتظار فرج داشته باشید و مأیوس و نومید از لطف و رحمت خدا نگردید زیرا بهترین کارها در پیشگاه خدای عزوجل انتظار فرج است.
(بحار ج 52 ص 124):
عن یحیی بن ابی‏القاسم قال: سألت الصادق جعفربن محمد (ع) قول الله عزوجل «الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین. الذین یؤمنون بألغیب» فقال: المتقون شیعة علی (ع)، و الغیب فهو الحجة الغائب و شاهد ذلک قول الله عزوجل، «و المنتظرین». فاخبر عزوجل ان الآیة هی‏الغیب و الغیب هو الحجة و تصدیق ذلک قول الله عزوجل «و جعلنا ابن‏مریم وامه آیة» یعنی حجة.
به نقل از یحیی بن ابی‏القاسم گفت: از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه کریمه: «الم این کتاب شکی در آن نیست در آن هدایت از برای متقیان است آنانکه ایمان به غیب دارند» پرسیدم فرمود: متقیان شیعیان حضرت امیرالمؤمنین (ع) می‏باشند و غیبت همان حجت غائب است و شاهد این بیان آیه‏ی شریفه: «می‏گویند چر ا بر او آیتی از پروردگارش فرود نمی‏آید پس بگو ای رسول (ص) همانا غیب خاص خدا است پس منتظر باشید که من هم با شما از منتظرانم» خدای عزوجل خبرداده که آیت همان غیب و غیب همان حجت باشد و تصدیق این سخن را آیه مبارکه: «و قرار دادیم فرزند مریم ومادرش را آیت» یعنی حجت، می‏کند.
(مستدرک سفینة البحار ج 1 ص 88):
فی حدیث عن مولینا الجواد (ع) قال: افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج.
در ضمن حدیث از حضرت امام جواد (ع) فرمود: برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج می‏باشد.
(بحار ج 52 ص 125):
عن علاء بن سیابة قال: قال ابوعبدالله (ع): من مات منکم علی هذا الاأمر منتظرا له کان لمن کان فی فسطاط القائم (عج).
به نقل از علاء بن سیابه گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: کسیکه از شما بمیرد و در حالی که منتظر این امر باشد مانند کسی خواهد بود که در خیمه قائم (ع) بسر برده.

[ صفحه 215]

(بحار ج 52 ص 126):
عن عبدالحمید الواسطی قال: قلت لابی‏جعفر (ع): اصلحک الله لقد ترکنا اسواقنا انتظارا لهذا الامر حتی او شک الرجل منا یسأل فی یدیه، فقال: یا عبدالحمید اتری من حبس نفسه علی الله لا یعجل الله له مخرجا بلی و الله لیجعلن الله له مخرجا، رحم الله عبدا حبس نفسه علینا، رحم الله عبدا احیا امرنا قال: قلت: فان مت قبل ان ادرک القائم فقال: القائل منکم: ان ادرکت القائم من آل محمد نصرته کالمقارع معه بسیفه، و الشهید معه له شهادتان.
به نقل از عبدالحمید واسطی گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض کردم: خدای اصلاح کار شما را فرماید به خدا قسم ما بازارهای خود را به خاطر انتظار این امر وانهادیم تا آنجا که نزدیک شده برخی از ما به گدایی افتد. فرمود: ای عبدالحمید آیا دیده‏ای که کسی در راه خدا خود را دچار زحمتی کند و خدا برای او راه فرج و گشایش نگشاید؟ آری به خدا قسم البته خدا برایش راه گشایش باز می‏کند خدای رحمت کناد بنده‏ای را که در راه ما خود را برنج در افکند خدای رحمت کناد بنده‏ای را که امر ما را زنده کند. گفت: عرض کردم: پس اگر پیش از آنکه قائم (عج) را ادراک کنم بمیرم فرمود: گوینده‏ی شما اگر بگوید: اگر ادراک قائم آل محمد (عج) نمایم او را کمک می‏دهم مانند کسی که با شمشیر خود در پیشگاه او رزم کرد، و برای شهید در حضور او پاداش دو شهید دارد.
(بحار ج 52 ص 126):
عن الفیض بن المختار قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: من مات منکم و هو منتظرا لهذا الامر کمن هو مع القائم فی فسطاطه قال: ثم مکث هنیئة ثم قال: لا بل کمن قارع معه بسیفه، ثم قال: لا و الله الا کمن استشهد مع رسول الله.
به نقل از فیض بن مختار گفت: از حضرت امام صادق (ع) می‏فرمود: هر کس از شما که منتظر این امر باشد بمیرد همانند کسی است که با حضرت قائم (عج) در خیمه‏اش مانده. سپس اندکی درنگ کرد و آنگاه فرمود: نه بلکه همچون کسی است که با شمشیر خود در خدمتش جهاد کرده پس از آن فرمود: نه به خدا قسم مانند کسی است که در رکاب حضرت رسول اکرم (ص) بفیض شهادت رسیده باشد.

[ صفحه 216]

(مستدرک سفینة البحرا ج 1 ص 89):
فی کتاب مولینا العسکری (ع) الی علی بن بابویة: و علیک بالصبر و انتظار الفرج فان النبی (ص) قال: افضل اعمال امتی انتظار الفرج.
در نامه‏ی حضرت امام حسن عسکری (ع) به علی بن بابویه (ره) است: بر تو باد که صبر و انتظار فرج داشته باشی زیرا رسول خدا (ص) فرمود ژ برترین کارهای امت من انتظار فرج است.
(بحار ج 52 ص 141):
عن زرارة قال: قال ابوعبدالله (ع): اعرف امامک فانک اذا عرفته لم یضرک تقدم هذا الامر و تاخر.
به نقل از زرارة گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: امام خود را بشناس که چون او را شناختی مقدم و مؤخر بودن این امر به تو زیانی نرساند.
(بحار ج 52 ص 42):
عن الفضیل بن یسار قال: سألت ااعبدالله (ع) عن قول الله عزوجل (یومن ندعو کل اناس بامامهم، فقال: یا فضیل اعرف امامک فانک اذا عرفت امامک لم یضرک تقدم هذا الامر و تأخر، و من عرف امامه ثم مات قبل ان یقوم صاحب هذا الامر، کان بمنزلة من کان قاعدا فی عسکره لا بل بمنزلة من کان قاعدا تحت لوائه.
به نقل از فضیل بن یسار (ره) گفت: از امام صادق (ع) تفسیر این آیه شریفه را: «در روزی که می‏خوانیم هر قومی را بوسیله امامشان» پرسیدم فرمود: ای فضیل امام خود را بشناس که چون او را شناختی مقدم یا مؤخر بودن این امر به تو ضرری نمی‏رساند و هر کس که امام خود را بشناسد و بمیرد پیش از اینکه صاحب الامر (عج) قیام فرماید منزلت کسی را دارد که در لشکر او نشسته نه بلکه بمنزله کسی باشد در زیر پرچم او نشسته باشد.
(اصول الکافی ج 1 ص 371 و بحار ج 52 ص 142):
عن ابی‏بصیر (ره) قال: قلت لابی‏عبدالله (ع): جعلت فداک متی الفرج؟ فقال: یا بابصیر انت ممن یرید الدنیا؟ من عرف هذا الامر فقد فرج عنه بانتظاره.
به نقل از ابی‏بصیر (ره) گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض کردم: فدایت شوم

[ صفحه 217]

فرج چه وقتی واقع می‏شود؟ فرمود: ای ابوبصیر تو از کسانی که دنیا می‏خواهند هستی؟ کسی که این امر را بداند به سبب انتظارش در فرج است.
(بحار ج 52 ص 145):
عن یحیی ابن‏العلاء، عن ابی‏جعفر (ع) قال: کل مؤمن شهید و ان مات علی فراشه فهو شهید، و هو کمن مات فی عسکر القائم (ع)، ثم قال: ایحبس نفسه علی الله ثم لایدخل الجنة.
به نقل از یحیی بن علاء از حضرت امام باقر (ع) فرمود: هر مؤمنی شهید است واگر چه در بستر خود بمیرد شهید است و او مانند کسی باشد که در لشکر حضرت قائم (عج) حضور دارد سپس فرمود: آیا در راه خدا حبس نفس کند (خویشتن دار باشد) سپس داخل بهشت نمی‏شود.
(بحار ج 52 ص 145):
عن جابر عن ابی‏جعفر (ع) انه قال: یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم، فیاطوبی للثابتین علی امرنا فی ذلک الزمان، ان ادنی ما یکون لهم من الثواب ان ینادیهم الباری عزوجل. عبادی امنتم بسری و صدقتم بغیبی، فأبشروا بحسن الثواب منی، فأنتم عبادی و امائی حقا، منکم اتقبل و عنکم اعفو، و لکم اغفر، و بکم اسقی عبادی الغیث، و ادفع عنهم البلاء، و لو لا کم لأنزلت علیهم عذابی قال جابر: فقلت: یابن رسول الله فما افضل ما یستعمله المومن فی ذلک الزمان؟ قال: حفظ اللسان و لزوم البیت.
به نقل از جابر از حضرت امام باقر (ع) فرمود: زمانی بر مردم رخ نماید که امام (ع) آنان از ایشان غائب گردد ای خوشا حال ثابت قدمان در امر ما در آن زمان همانا نزدیکترین ثوابی که دارند پروردگار عزوجل به ایشان نداء فرماید: ای بندگان من ایمان به سر از من آوردید و به غیب من تصدیق نمودید پس شما را بشارت باد به ثواب خوب از من شما بندگان و کنیزان من هستید حقا. از شما می‏پذیرم و از شما عفو می‏کنم و شما را می‏آمرزم و بوسیله شما به بندگانم باران مبذول و بلاء از آنان دفع می‏کنم و اگر شما نبودید عذابم را بر آنها نازل می‏کردم. جابر گوید: عرض کردم: یابن رسول‏الله (ص) چه چیزی برتری دارد که مؤمن در آن زمان بکار گیرد؟ فرمود:

[ صفحه 218]

نگهداشتن زبان و در خانه نشستن.
(بحار ج 52 ص 145):
عن ابی‏عبدالله (ع) قال: اقرب ما یکون العباد الی الله عزوجل و ارضی ما یکون عنهم اذا افتقدوا و حجةالله، فلم یظهر لهم، و لم یعلموا بمکانه، و هم فی ذلک یعلمون انه لم تبطل حجةالله، فعندها فتوقعوا الفرج کل صباح و مساء، فان اشد ما یکون غضب الله علی اعدائه اذا افتقدوا حجته، فلم یظهرلهم، و قد علم ان اولیاءه لا یرتابون و لو علم انهم یرتابون لما غیب حجته طرفة عین، و لا یکون ذلک الا علی رأس شرار الناس.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چیزی که بندگان را به خدای عزوجل نزدیکتر سازد و خدا را راضی‏تر نماید هنگامی که مردم حجت خدا را نیابند و برای ایشان ظاهر نگرد و جایش را ندانند و آنان با این حال می‏دانند که حجت خدا باطل نگردیده پس در این وقت هر صبح و شام توقع و انتظار فرج داشته باشد زیرا شدیدترین غضب خدا بر دشمنانش وقتی باشد که حجت او را نیابند و بر آنها ظاهر نگردد و خدا داند که دوستانش شک و تردید نیستند و اگر خدا بداند که در شک و تردیدند هیچوقت ولو به یک لحظه حجت خود را غائب نمی‏سازد و انی کار نمی‏شود مگر بسر مردم شریر و بد.
(نهج الفصاحه ص 110):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج بالصبر عبادة.
حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: انتظار فرج بوسیله صبر کردن عبادت است.
(نهج الفصاحه ص 110):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج من الله عبادة.
رسول خدا (ص) فرمود: انتظار فرج از خدا عبادت است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 446):
عن ایوب بن نوح عن ابی‏الحسن الثالث قال: اذا رفع علمکم من بین اظهرکم فتوقعوا الفرج من تحت اقدامکم.
به نقل از ایوب بن نوح از حضرت امام هادی (ع) فرمود: وقتی که علم از میان شما

[ صفحه 219]

رخت بربندد توقع و انتظار فرج از زیر قدمهای خود داشته باشید.
(اثبات الهداة ج 3 ص 576):
وجدت بخط بعضی علمائنا علی ظهر کتاب ثواب الاعمال نسخة مکتوب ابی‏محمد الحسن بن علی العسکری (ع) الی ابی‏الحسن علی بن الحسین بن بابویه القمی و هو طویل یقول فیه: و علیک بالصبر و انتظار الفرج فان رسول الله (ص) قال افضل اعمال امتی انتظارا الفرج، و لا تزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی (ص) و قال: انه یملاء الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا. فاصبر یا شیخی اباالحسن علی بن الحسن، و مرجمیع شیعتی بالصبر فان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین.
صاحب کتاب اثبات الهداة (ره) فرماید: به خط برخی از علماء ما بر پشت کتاب ثواب الاعمال نسخه نامه حضرت امام حسن بن علی عسکری (ع) را که به ابوالحسن علی بن الحسین بابویه قمی رضی الله نوشته بود و آن بسیار طولانی بود در آن نامه فرمو د: و بر تو باد که صبر و انتظار فرج داشته باشی زیرا رسول الله (ص) فرمود: برترین اعمال امتم انتظار فرج است و همیشه شیعیان ما در حزن و اندوه بسر می‏برند تا فرزندم (ع) ظاهر شود که رسول اکرم (ص) بشارت او را داده و فرموده: او زمین را لبریز از عدل و داد می‏کند همچنانکه پر از ظلم و جور شده باشد پس ای شیخ من از ابوالحسن علی بن الحسین صبرکن و همه شیعیانم را نیز به صبر فرمان ده زیرا زمین ملک خدا است آنرا به ارث به هر کس از بندگانش بخواهد دهد و سرانجام کار با متقیان است.
(اصول الکافی ج 1 ص 372):
عن فضیل بن یسار قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: من مات و لیس له امام فمیتته میتة جاهلیة و من مات و هو عارف لامامه لم یضره تقدم هذا الامر او تأخر و من مات و هو عارف لامامه کان کمن هو مع القائم فی فسطاطه.
به نقل از فضیل بن یسار (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می‏فرمود: کسیکه بمیرد و برای امامی نباشد مردنش مانند مردن دوران جاهلیت. و هرکس بمیرد در حالی که امام خود را بشناسد همچنان کسی باشد که با حضرت قائم (عج) در

[ صفحه 220]

خیمه‏اش حضور دارد.
(الحاسن البرقی ص 173):
قال ابوعبدالله (ع): من مات منکم علی هذا الامر منتظرا له کان کمن کان فی فسطاط القائم (عج).
امام صادق (ع) فرمود هر که بمیرد با اعتقاد به امر ولایت و منتظر حضرت مهدی (ع) باشد مثل کسی است که با حضرت مهدی (ع) همراه در خیمه مخصوص آن حضرت باشد.
(المحاسن البرقی ص 173):
عن ابی‏عبدالله (ع) قال: من مات علی هذا الامر کان بمنزلة من حضر مع القائم و شهد مع القائم (ع).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هر کس بمیرد با اعتقاد به امر ولایت منزلت کسی را دارد که در محضر قائم (ع) حاضر شده و در پیشگاه او به شهادت رسیده باشد.
(المحاسن البرقی ص 174):
قال ابوعبدالله (ع): ان المیت منکم علی هذا الامر بمنزلة الضارب بسیفه فی سبیل الله.
امام صادق (ع) فرمود: شخصی که از شما با اعتقاد به امر ولایت بمیرد منزلت کسی را دارد که در راه خدا شمشیر زده باشد.
(المحاسن البرقی ص 290):
قال ابوعبدالله (ع): افضل عبادة المؤمن انتظار فرج الله.
امام صادق (ع) فرمود: برترین عبادت مؤمن انتظار فرج و گشایش خدا است.
(بحار ج 52 ص 131):
عن ابی‏عبدالله (ع) قال: من عرف هذا الامر ثم مات قبل ان یقوم القائم (ع) کان له مثل اجر من قتل معه.
امام صادق (ع) فرمود: هر کس امر ولایت را بشناسد و پیش از اینکه حضرت قائم (ع) قیام کند بیمرد و برای پاداش کسی ثابت است که در رکاب او به شهادت رسیده باشد.

[ صفحه 221]

(بحار ج 52 ص 138):
عن ابی‏المرهف قال: قال ابو عبدالله (ع): هلکت المحاضیر قلت: و ما المحاضیر؟ قال: المستعجلون - و نجا المقربون، و ثبت الحصن علی اوتادها، کونوا احلاس بیوتکم، فان الفتنة علی من آثارها، و انهم لا یرید ونکم بحاجة الا اتاهم الله بشاغل لامر یعرض لهم.
به نقل از ابی‏مرهف گوید: امام صادق (ع) فرمود: محاضیر نابود شدند. عرض کردیم: محاضیر چیست؟ فرمود: شتابگران و رهایی یافتند کسانی که می‏گویند فرج نزدیک است و انتظار نزدیک بودن آنرا دارند دژ و قلعه مخالفین اساسش ثابت است شما در خانه‏های خود بنشینید. و زیان فتنه بیشتر به کسی می‏رسد که آنرا برانگیخته است و مخالفین به سبب حاجتی اراده شما نکنند مگر خدا آنها را سرگرم کاری کند که عارض آنها شود.
(بحار ج 52 ص 149):
عن ابی‏عبدالله (ع) انه قال: کیف انتم اذا بقیتم دهرا من عمرکم لا تعرفون امامکم؟ قیل له: فاذا کان ذلک کیف نصنع؟ قال: تمسکوا بالامر الاول حتی یستیقن.
امام صادق (ع) فرمود: چگونه خواهید بود هنگامی که روزگاری از عمر خود را بگذرانید وامام خو د را نشناخته باشید؟ عرض کردند: چون اینگونه شود ما چه کار کنیم؟ به امر اول مستمسک شوید تا یقین حاصل گردد.

[ صفحه 222]

باب هشتم
[عناوین آرشیوشده]